Αλληλεγγύη στη Μυρτώ

Η αδερφή μου ξαναρίχτηκε στο αγαπημένο της χόμπι των τελευταίων μηνών: το θρήνο. Σας έχω μιλήσει γι'αυτό σε διάφορες φάσεις, όπως όταν ο Βίκτωρας, το boyfriend, της τα πρωτοέχωσε για το μπλογκ της. Από τότε συχνά-πυκνά δίνει ρεσιτάλ κλάψας και γκρίνιας, με μικρά διαλείμματα χαζοχαρουμενάδας και ολοκληρωτικής εγκεφαλικής εκκένωσης (βλ. μάτι του κυκλώνα).

Σήμερα όμως τα πράγματα είναι σοβαρά. Πραγματικά. Γιατί πρώτη φορά νιώθει να ραγίζει η αδιαπέραστη γυάλα του μικρόκοσμού της . Γιατί νιώθει ότι απειλείται και νομίζω όχι χωρίς λόγο.

Απ' όσο μπορεί να κάτσει να μιλήσει συγκεντρωμένα και ψύχραιμα έχω καταλάβει τα εξής:
την πρωτοχρονιά βρέθηκε ένα βίντεο ανεβασμένο στο μπλογκ της που τη δείχνει να πίνει σε ένα μπαρ, μετά να μπαίνει σε ένα ταξί και μετά να φτάνει σπίτι, όλα αυτά με τη συνοδεία άγνωστου άντρα (αρκετά τρυφερού). Άγνωστο παραμένει το πώς αυτό το βίντεο ανέβηκε στο μπλογκ της και επίσης το πώς είναι δυνατόν να μην μπορεί να ανακαλέσει ούτε μία σκηνή από το συγκεκριμένο βράδυ. Μεταξύ μας έπαιξε και το ερώτημα αν η ξανθιά του βίντεο είναι όντως η Μυρτώ αλλά το χαζοχάχανό της με έπεισε ότι όντως περί αυτής πρόκειται.

Εκεί κάπου η Μυρτώ αρχίζει να τα παίζει... Και να προσπαθεί απεγνωσμένα να πει στον Βίκτωρα, όχι δεν είναι αυτό που νομίζει. Ο Βίκτωρας τώρα αποφασίζει κάποια στιγμή να επικοινωνήσει με ένα διόλου τρυφερό βίντεο όπου μη σας τα πολυλογώ τη λέει σπαστική, ψεύτρα και ανεύθυνη. Η δικιάσου θρηνεί κλασσικά, προσπαθεί να του αλλάξει γνώμη ενώ κινητοποιεί γνωστούς και φίλους να τη βοηθήσουν.

Χτες, και ενώ ο Βίκτωρας ελαφρώς ξεθυμασμένος δέχεται να την ακούσει λίγο, η αδερφή μου παύει να έχει πρόσβαση στο μπλογκ της και υστεριάζεται κανονικά. Ως δια μαγείας, μετά λίγες ώρες, μπαίνει κανονικά στο μπλογκ με τον κωδικό της και όλα και το βούρλο αντί να τον αλλάξει επιτόπου, στρώνεται να ποστάρει ευχαριστήρια για τη συμπαράσταση και να διαμηνύσει προς κάθε ενδιαφερόμενο "φύγε από τη ζωή μου σκατόφατσα"!

Σήμερα το κερασάκι στην τούρτα: βρίσκουμε στο μπλογκ βιντεάκι που δείχνει τη Μυρτώ και τις φίλες της στη χριστουγεννιάτικη βόλτα τους, αλλά που έχει τραβήξει κάποιος άγνωστος Χ (αναρωτιέμαι, ο ίδιος που την χάιδευε στο τάξι;;) χωρίς οι ίδιες να το πάρουν είδηση. Αυτό τώρα αν δεν είναι κατασκοπεία τι είναι; Περιττό να πω ότι η αδερφή μου κλάταρε εντελώς με κλάματα κι έτσι. Αλλά κάπου κι εγώ την καταλαβαίνω γιατί νιώθει μια απειλή που ελέγχει τον προσωπικό της χώρο και επηρεάζει τις σχέσεις της. Δεν είναι και λίγο.

Από τη μεριά μου της πρότεινα first thing να μπει και να αλλάξει κωδικούς αλλά το σύστημα πάλι δεν την άφηνε. Φοβήθηκα ότι τα άλλαξαν οριστικά και μας κλείδωσαν απ' έξω, αλλά ευτυχώς το βράδυ κατάφερε να ξαναμπει. Όμως έβγαινε μήνυμα "you are not authorized to change username or password" οπότε ούτε να κλείσει το μπλογκ μπορεί πλέον: δεν έχει administration status. Και τώρα αρχίζουμε να τρομάζουμε, ξέροντας ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να κάνει, να δέιξει, να πει οτιδήποτε από το μπλογκ, προφανώς επίσης να μπει στο e-mail της (γι' αυτό χρησιμοποιούμε διαφορετικούς κωδικούς!!!), να μάθει ό,τι άλλη προσωπική πληροφορία γουστάρει και να αρχίσει το μεγάλο πατιρντί.

ΑΑΑΑ το πιο βασικό ξέχασα: το τζιμάνι η Μυρτώ έχασε το λαπτοπ της πριν κανά μήνα. Και της επεστράφη αμπαλαρισμένο, με κορδελίτσα φιόγκο και όλα από έναν κύριο Santa τα χριστούγεννα. Κρύο αστείο ή αυθόρμητη κίνηση μεταμέλειας; Όπως και να 'χει, η δικιάσου επιμένει ότι πουθενά εκεί μέσα δεν έχει σωσμένους τους κωδικούς της. Στο κεφάλι της μόνο ό,τι κουβαλάει και σ' ένα ημερολόγιο που έχει από το δημοτικό. Άντε και του χρόνου χάραξέ τους σε πλάκες.. ή σε κανά πάπυρο...



Μην πείτε ότι το λέω κατόπιν εορτής αλλά από την πρώτη στιγμή της είχα πει να προσδιορίσει ΠΟΙΟ κομμάτι της ζωής της θα εκθέσει online και ΠΟΣΟ αλλά μ' έγραψε. Επειδή όμως το αίμα νερό κτλ κτλ, είμαι εδώ Μυρτούλα και θα είμαι μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα. Και θα ηρεμήσουν :)

Κρίμα κι άδικο

Δίκιο, δίκιο, δίκιο δίκιο, 100% δίκιο!
Λέω την αδερφή μου "κότα" μία φορά κάθε τέταρτο. Γιατί δε φεύγει; Τί θα γίνει; Παλιόκοτα! Με εκνευρίζει. Κάνε με περήφανο ρε! Δείξε μια φορά ότι έχεις @@! Προλαβαίνεις γαμώτο, προλαβαίνεις.. Αλλά μπα. Το κλάμα είναι η λύση κλασσικά. Ήττα. Παντού..

ΣΟΚ και ΔΕΟΣ

Το ομολογώ έχω φοβηθεί. Τα πράγματα που συμβαίνουν με ξεπερνούν. Έχει χοντρύνει πολύ το πράγμα. Είναι ανεξέλεγκτο. Και το χάσμα τεράστιο.
Αυτό που έχει συμβεί τα βγαλε όλα στη φόρα. Ο κάθε ένας μετριέται εδώ που φτάσαμε. Εδώ πληρώνονται όλα. Από τη μία οι υπερασπιστές της δημοκρατίας και από την άλλη οι εχθροί της. Ελλάς που τρως τα παιδιά σου ένα πράγμα. Μ΄έχει πιάσει τρομερή κατάθλιψη. Σταματάει μόνο όταν κάνω κάτι. Όταν κάνω κάτι γι΄αυτό. Από το να πηγαίνω στην πορεία μέχρι να γράφω εδώ. Κατά τα άλλα νοιώθω σκατά. Τα χριστούγεννά τους.. Το πράγμα πλέον είναι φαρσοκωμωδία. Τρομακτική όμως. Νοιώθω τους πάντες ζόμπι. Που κινδυνεύουν να με φάνε. Να με ρουφήξουν. Ότι εγώ είμαι τρελός. Ότι εγώ είμαι ο αλλού. Απίστευτο συναίσθημα. Δεν έχεις από πού να πιαστείς. Μόνο με τους φίλους σου. Αυτοί που περνούν το ίδιο πράγμα. Μόνο αυτοί. Ούτε ένας δε βγαίνει να πει κάτι. Ούτε ένας τους. Έχουνε λουφάξει όλοι. Μας έχουνε αφήσει μόνους μας όλοι και κυρίως οι πατεράδες μας , οι μανάδες μας να πούμε. Αυτό είναι το πιο τραγικό απ΄ όλα. Έχω απελπιστεί θέλω κάτι να κάνω και δεν ξέρω τί. Κυρίως έχω τσαντιστεί με το πώς αντιμετωπίζεται αυτό που μας κάνει να είμαστε θυμωμένοι. Και δε νομίζω να είμαστε μόνο τα παιδιά. Καθόλου μάλιστα. Ουφ! Μάλλον δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να γράψω. Αλλά και πάλι , τόσες μέρες δε βρίσκω πώς να εκφραστώ. Χάνομαι. Όποτε είμαι σπίτι είμαι συνέχεια online και παρόλα αυτά δεν έχω καταφέρει να γράψω ούτε μια κουβέντα πόσες μέρες.. Ευτυχώς η αδερφή μου δεν έχει τέτοια προβλήματα. (Έκανε) ότι στεναχωρήθηκε μία μέρα, έκανε ότι ανησύχησε την άλλη, τώρα το μόνο που ξέρει να λέει είναι ότι εντάξει αυτά τα πράγματα που γίνονται τώρα πια δεν είναι καθόλου σωστά και γύρισε πάλι στην ασφάλεια της καθημερινότητας τόσο ανώδυνα όσο είχε βγει. Λαμπρά! Πάλι το καλό κοριτσάκι του μπαμπά. Παίζει τις κουμπάρες με τις φιλενάδες του. Βρήκανε και γκομενάκι τώρα που ψάρωσε με το blog από ότι φαίνεται και όλο και γυροφέρνει. Μασκώτ κανονική. Τρελό παρεϊνη σε λέω. Μην το χάσετε με τίποτα. Dikiasou.com. Οι υπόλοιποι ας κάνουμε κάτι. Αλλά δεν ξέρω τί..

Ξυλοδαρμός και σύλληψη κοπέλας μπροστά στη μητέρα της

Χωρίς Αιτία! Διαβάστε εδώ!

Κατάληψη "κλείστε τις τηλεοράσεις" !!!

στη ΝΕΤ!

Θέλουμε έναν καλύτερο κόσμο

Είναι τόσες μέρες τώρα που δεν έχω γράψει post. Φταίει 1ον το ότι είμαι πολύ λίγες ώρες σπίτι και 2ον ότι πραγματικά δεν είχα κάτι περισσότερο να πω από όλα αυτά που λέγονται στο internet αυτές τις μέρες -ότι χρόνο είχα online τον ξόδευα για να ενημερωθώ. Επίσης για κάποιο περίεργο λόγο νοιώθω την ανάγκη να μην κάθομαι μόνος μου σπίτι και να κοιτάω τις εξελίξεις αλλά να είμαι με φίλους είτε στα δρόμο είτε σε σπίτια.

Σχολείο δεν έχουμε. Σήμερα είχαμε αποχή και μόλις γύρισα από την καθιστική διαμαρτυρία στο ΑΤ Βούλας. Παίζει τρομερή συγκίνηση.. και όχι μόνο.

Αυτό που συνέβει είναι ΤΡΑΓΙΚΟ. Και αυτά που επακολούθησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν.. ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ! Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που πήγα σε πορείες. Πολύ δυνατή εμπειρία. Δεν κρύβω ότι πολλές φορές φοβήθηκα. Αλλά κάτι περίεργο με σπρώχνει να μείνω εκεί -όπου είμαι- και όχι να γυρίσω σπίτι.

Είμαι ακόμη μπερδεμένος. Συμμαθητές, δάσκαλοι, γονείς, τηλεόραση, χούλιγκανς, αστυνομικοί, όλοι ένα κουβάρι. Δεν έχω να πω κάτι άλλο προς στιγμήν. Θέλω να καταθέσω το κείμενο που μας μοιράστηκε στην κηδεία του Αλέξη από άλλα παιδιά -"οι φίλοι του αλέξη" λέει. Με εκφράζει ΑΠΟΛΥΤΑ!

ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, “κουκουλοφόροι”, “γνωστοί-άγνωστοι”
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι….
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.

ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.

Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη “βιτρίνα”, παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.

ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.

Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.

ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
EΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.

Παπαρολογιών η συνέχεια..

Δεν πρόλαβε καλά καλά να κοπάσει η μπόρα και η dikiasou επέστρεψε και πάλι στην κανονική ροή της... ακατάσχετης μπουρδολογίας και του κουτσομπολιού. ΕΛΕΟΣ ,αυτό το κορίτσι δεν παίρνει από λόγια! Με ένα της video έβγαλε πάλι στο κλαρί 2 της φίλες και τη μαμά μοιανής από αυτές. Ποιον ενδιαφέρει ρε κοριτσάρα μου ποιον γκόμενα γουστάρει ποια -θα μας τρελάνει ρε παιδιά! Το σοκ προφανώς αποδείχθηκε πολύ λίγο. Η αδερφούλα μου απλώς ντεν γκαταλαβαίνει.. Κακώς κάκιστα είχα στεναχωρηθεί. Αρχίζω να σκέφτομαι σοβαρά να της πάρω τους κωδικούς και να σβήσω το blog. Μόνο έτσι θα ησυχάσουμε όλοι..

P.S. Πάντως θα θελα και η δική μου μαμά να ήταν χίπισσα. Ίσως έτσι να γλιτώναμε απ΄τον μπαμπά :)

Βγήκε πάλι ο ήλιος

Όλα βρήκαν το ρυθμό τους στο μικρό γαλατικό χωριό. Η καταιγίδα πέρασε και ένα τεράστιο ουράνιο τόξο απλώθηκε πάνω από τους πρώτους ανοιξιάτικους ανθούς που έκαναν την εμφάνισή τους στο πέρασμα της πρωϊνής δροσοσταλίδας. Burp. Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα γιγάντιο βήμα για την ανθρωπόπτητα. . Έτσι θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την ιδέα της διάσημης πλέον αδερφής μου να ανοίξει ένα απλό blog. Ποιος να το λεγε ότι ένας τέτοιος ανύποπτος κατά τα άλλα άνθρωπος θα προκαλούσε με μια του κίνηση τόσες αλυσιδωτές αντιδράσεις και θα έκανε τους πάντες να χορέψουν στον σκοπό της. Τanzmanian devil κανονικός. Και τί φταίει για αυτό; Κάποιο καλά κρυμμένο ταλέντο; Μήπως κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα; Μπά! Αφασία, αφέλεια, ασχετοσύνη, είναι ίσως λέξεις που θα ταίριαζαν καλύτερα να περιγράψουν τα πώς και τα γιατί αυτού του παλαβού μήνα στα ίντερνετς και τελικά στο ίδιο μου το σπίτι. Πρώτα το φόρα-παρτίδα μπάσιμο της αδερφής μου, ύστερα οι φίλες της οι τσούπρες που δεν έχασαν την ευκαιρία (una fatsa-una ratsa), μετά η λάθος-κίνηση, η παρεξήγηση, το μπέρδεμα, το στράβωμα, το δράμα, το κλάμα και ύστερα η αγάπη, η συμφιλίωση, τα πουλάκια που κελαηδούν. A big fat greek άρλεκιν in a theater near you!

Τέλος πρώτου κύκλου... Τί άλλο μας επιφυλλάσει η μοίρα κανείς δεν το ξέρει. Απ΄ότι φαίνεται οι ασκοί του αιόλου άνοιξαν για τα καλά. Ε ρε φίλε, πώς μπλέξαμε έτσι;

Mayday - mayday

Ο Βίκτωρας τα πήρε τελικά πολύ άσχημα. Και η αδερφή μου έχει αρχίσει και βυθίζεται σε αληθινή κατάθλιψη. Όπως τότε.. Αρχίζω να ανησυχώ πραγματικά αυτή τη φορά.
Την έχει αναστατώσει τρομερά όλο αυτό που συμβαίνει. Όλα σε κοινή θέα που όλα τα σοβαρεύει και όλα τα κάνει να φαίνονται πιο σημαντικά. Κι όλα αυτά εξαιτίας του blog.. του γαμωblog! Που ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή που το άνοιξε..
Πάει τώρα, ψυχεδέλιασε το κορίτσι. Σα το ζόμπι κυκλοφορεί μές στο σπίτι, πρησμένη και τρελαμένη. Αναμενόμενο βέβαια. Τώρα τί να κάνει; Ούτε εγώ δεν ξέρω. Τί να του πεις και του άλλου; Έμπλεξαν. Τα έμπλεξαν. Πολύ...

Νάτα νάτα τα κακά μαντάτα

Τα λεγα εγώωωω. Έχουμε δράματα τώρα. Βαριάς μορφής...
Και να με συγχωρείτε αλλά εγώ το παλικάρι το καταλαβαίνω κι έχει και δίκιο.
Απόλυτο δίκιο.
Τόσο καιρό εγώ τα λέω , όλοι με γράφουν.. Μα είναι δυνατόν; Τόσο καιρό να κρύβεις από το αγόρι σου ότι έχεις blog και κάνεις τέτοιο πατάταγο και μια ωραία πρωία να του το λες με αυτόν τον τρόπο;; Κι έλεγα γω, πώς και δεν έχει εμφανιστεί αυτός τόσο καιρό;
Ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ θα 'χε φρικάρει! Και να σαι και τόσο μακριά.. Να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Να μην μπορείς να συνεννοηθείς.
Τραγωδία.
Εδώ πέρα εντωμεταξύ έχει πέσει μαύρη καταχνιά, δεν το συζητώ. Το κλάμα βγήκε απ΄τον παράδεισο.. Ηθελέστα και παθέστα λέω εγώ. Και ίσως αυτό να γίνει ένα μάθημα (για όλους δηλαδή) ότι ναι μεν το internet μας δίνει τη δυνατότητα να δημοσιεύσουμε τα πάντα άμα γουστάρουμε αλλά γουστάρουμε; Κάποια λογική θα πρέπει να κρύβεται από πίσω, κάποιος σκοπός.. Το χρησιμοποιούμε ας πούμε για να κάνουμε αυτό που θέλουμε ,όχι άντε βουρ με τα μούτρα κι όποιον πάρει ο χάρος.. Έτσι είναι. Κι όταν δεν είναι, τα λούζεσαι.. Τόση ελαφρότητα, μα τόση όμως, όλο και σε κάποιον τοίχο θα χτύπαγε. Πολύνεκρο. Λοιπόν, κάθε κατεργάρης στον πάγκο του τώρα και άντε να δούμε τί θα απογίνει.
Καιρός για περισυλλογή..

I wanna be a hacker..

and this is why..

Βοήθεια ζητάω!

Ντρέπομαι.. Αυτό έχω μόνο να πώ.
Με έχεις κομπλαρει και ντρέπομαι. Είμαι ένας έφηβος.. ο αδελφός σου..

Δε ΘΕΛΩ !!

Δε θα μιλήσω για τους αγνώστους που ΠΡΟΦΑΝΩΣ καμία δουλειά δεν έχουν να βλέπουν κάτι τέτοιο. Αυτό το αφήνω. Στην κρίση του θεού, δεν ξέρω.. Στην ημέρα της κρίσης..
Αλλά εγώ, εγώ τί χρωστάω να βλέπω την αδερφή μου σε αυτήν την κατάσταση; Ποιος σου είπε ότι θέλω εγώ να ξέρω τί παπούτσια φοράς ή πώς δείχνεις τα ποδαράκια σου; Μπρρρρ. Ντροπή ένοιωσα. Γιακ. Δε θέλω. Δε θέλω. Γιατί; Ξουτ, ξουτ!

Και κάτι ακόμα :

Έύχομαι όταν θα δει ο Βίκτωρας το blog σου -και φτάσει και στο επίμαχο video- να μην έχουμε τίποτε άλλα.. Δεν ξέρω. Το 'χεις σκεφτεί καλά; Μήπως να το ξανασκεφτόσουνα;

Ώ θε μου..

dikiasou : Η αποκάλυψη

Αποκλειστικό video της dikiasou, για τα μάτια σας μόνο..

Colour Bombs

Τέρμα τα ψέμματα αγαπητοί μου αναγνώστες.. Το blog γυρίζει πάλι στην κανονική του ροή. Κανονική; Όχι ακριβώς. Γιατί με υπερηφάνεια σας παρουσιάζω.. το πρώτο μου video-post!!
Είχα διαβάσει κάπου σε ένα φόρουμ για το skate αυτή την ιστορία για το colour bombing. Και πραγματικά αν δείτε πού μένει ο κόσμος στο Παγκράτι θα απελπιστείτε -εν προκειμένω ο φίλος μου ο Οράτιος, το φοιτητόνι. Μιας και τελειώσαμε γρήγορα λοιπόν το defragmentation που απλά χρειαζόταν το άρρωστο pc του, πιάσαμε δουλειά. Και δοκιμάσαμε αυτό το πείραμα που τελικά στέφθηκε από ΑΠΟΛΥΤΗ επιτυχία! Μια όαση χρωματιστού λεκέ ανάμεσα στα σαπισμένα ντουβάρια! Είναι πολύ εύκολο. Ακολουθείστε και σεις τα βήματα κατασκευής μιας χρωμόμπομπας και.. ζωγραφίστε! Καλή διασκέδαση (θα απονεμηθούν και παράσημα) ..

P.S. To post αυτό το αφιερώνω στην αδερφή μου τη dikiasou και το blog της..

Φόβος&παράνοια.com

Κόλαφος!
Αγαπητοί αναγνώστες αυτού εδώ του blog πραγματικά λυπάμαι για τη μπουρδολογία μου τις τελευταίες μέρες όπως όμως βλέπετε οι εξελίξεις με ξεπερνούν. Η αδερφή μου ως γνωστόν άνοιξε video-blog βγάζοντας στο σφυρί όλο της το είναι..
Αυτό είναι αρκετά δυσάρεστο από μόνο του όμως δυστυχώς καλούμαι να αντιμετωπίσω μια κατάσταση πια που ξεπερνάει κάθε φαντασία : Η αγαπητή dikiasou παρά το γεγονός ότι την έχω παρακαλέσει ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ να μην αναφέρεται σε μένα, να μην αναφέρει το όνομά μου, ή το τί κάνω, δεν παίρνει από λόγια.. Έχω επιστρατεύσει πραγματικά τα πάντα. Στο σπίτι παίζονται απίστευτοι τσαμπουκάδες, κλάμματα, φωνές, κρανίου τόπος! Μου απαντάει ότι δεν μπορώ να επεμβαίνω στη ζωή της και ότι εγώ αποτελώ μέρος της ζωής της!!! Δεν ακούει τίποτα, έχω τρελαθεί! Και χθες - μόλις τώρα το είδα που γύρισα από σχολείο- έχει ανεβάσει ένα κατάπτυστο βίντεο υστερίας όπου εμφανίζει ΚΑΙ εμένα ΚΑΙ τον μπαμπά μας -ο οποίος δεν ξέρει τίποτα.. Σας παρακαλώ κάντε κάτι, πάρτε τη από δω! Μαζέψτε τη! Έχω εγκλωβιστεί με μια τρελή στο ίδιο σπίτι. Από τη μια την καλύπτω κι από την άλλη με φτύνει. Και φυσικά ο μπαμπάκος δεν έχει μυαλό για τίποτε άλλο παρά μόνο την κουκλίτσα του μην ξεράσω..
Δε μου μένει άλλη εκλογή. Αν αυτό είναι videoblogging εγώ είμαι αστροναύτης! Φεύγω, μακριά από το σπίτι μου. Πάω στο φίλο μου τον Ο.. που του κράσαρε το pc. Και ίσως αύριο να σας περιμένει μια έκπληξη.

Cross your fingers..