Είναι τόσες μέρες τώρα που δεν έχω γράψει post. Φταίει 1ον το ότι είμαι πολύ λίγες ώρες σπίτι και 2ον ότι πραγματικά δεν είχα κάτι περισσότερο να πω από όλα αυτά που λέγονται στο internet αυτές τις μέρες -ότι χρόνο είχα online τον ξόδευα για να ενημερωθώ. Επίσης για κάποιο περίεργο λόγο νοιώθω την ανάγκη να μην κάθομαι μόνος μου σπίτι και να κοιτάω τις εξελίξεις αλλά να είμαι με φίλους είτε στα δρόμο είτε σε σπίτια.
Σχολείο δεν έχουμε. Σήμερα είχαμε αποχή και μόλις γύρισα από την καθιστική διαμαρτυρία στο ΑΤ Βούλας. Παίζει τρομερή συγκίνηση.. και όχι μόνο.
Αυτό που συνέβει είναι ΤΡΑΓΙΚΟ. Και αυτά που επακολούθησαν και εξακολουθούν να συμβαίνουν.. ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ! Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που πήγα σε πορείες. Πολύ δυνατή εμπειρία. Δεν κρύβω ότι πολλές φορές φοβήθηκα. Αλλά κάτι περίεργο με σπρώχνει να μείνω εκεί -όπου είμαι- και όχι να γυρίσω σπίτι.
Είμαι ακόμη μπερδεμένος. Συμμαθητές, δάσκαλοι, γονείς, τηλεόραση, χούλιγκανς, αστυνομικοί, όλοι ένα κουβάρι. Δεν έχω να πω κάτι άλλο προς στιγμήν. Θέλω να καταθέσω το κείμενο που μας μοιράστηκε στην κηδεία του Αλέξη από άλλα παιδιά -"οι φίλοι του αλέξη" λέει. Με εκφράζει ΑΠΟΛΥΤΑ!
ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣ
Δεν είμαστε τρομοκράτες, “κουκουλοφόροι”, “γνωστοί-άγνωστοι”
ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ!
Αυτοί, οι γνωστοί-άγνωστοι….
Κάνουμε όνειρα -μη σκοτώνετε τα όνειρά μας!
Έχουμε ορμή - μη σταματάτε την ορμή μας.ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ!
Κάποτε ήσασταν νέοι κι εσείς.Τώρα κυνηγάτε το χρήμα, νοιάζεστε μόνο
για τη “βιτρίνα”, παχύνατε, καραφλιάσατε,
ΞΕΧΑΣΑΤΕ!
Περιμέναμε να μας υποστηρίξετε,
Περιμέναμε να ενδιαφερθείτε,
να μας κάνετε μια φορά κι εσείς περήφανους.ΜΑΤΑΙΑ!
Ζείτε ψεύτικες ζωές, έχετε σκύψει το κεφάλι,
έχετε κατεβάσει τα παντελόνια και περιμένετε
τη μέρα που θα πεθάνετε.Δε φαντάζεστε, δεν ερωτεύεστε
δεν δημιουργείτε!
Μόνο πουλάτε κι αγοράζετε.ΥΛΗ ΠΑΝΤΟΥ
ΑΓΑΠΗ ΠΟΥΘΕΝΑ – ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ
Που είναι οι γονείς; Που είναι οι καλλιτέχνες;
Γιατί δε βγαίνουν έξω να μας προστατέψουν;
ΜΑΣ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ!
ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΑΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Υ.Γ.: Μη μας ρίχνετε άλλα δακρυγόνα
EΜΕΙΣ κλαίμε κι από μόνοι μας.
No comments:
Post a Comment